This is America son!

What's up Dutchland!

Long time no see! Inmiddels is het half oktober en zit ik al meer dan 3 maanden in het land van slecht geklede, nep-aardige en foodfocused mensen. Klinkt alsof ik hier echt een verschrikkelijke tijd heb, maar dat is helemaal niet zo! Dit zijn wel ongeveer de enige dingen die me niet zo bevallen aan Amerikanen. Omdat ik in een team speel met ongeveer 20 Amerikanen en een stuk of 5 nep-buitenlanders (we noemen ze zo omdat ze al lang hier wonen) en 5 echte buitenlanders beleef ik de Amerikaanse cultuur van heel dichtbij! Mijn gastfamilie en hun 2 lieve (lees: ongelooflijk irritante) honden werken daar natuurlijk ook aan mee! Als er iets gebeurt wat ik niet gewend ben zegt m'n New Yorkse kamergenoot heel simpel: "This is America son!"

Rindge is helaas niet het bruisende hart van de levendige staat New Hampshire. Franklin Pierce University herbergt meer inwoners dan het dorp zelf. De omgeving hier echter is verbluffend. Zoals ik de vorige keer al meldde stond de New England Fall op het punt om te beginnen, nu is het ook zo ver. Aangezien je hier door de bomen niks anders kan zien, geeft dat een mooie geel/rood/oranje gloed over het landschap. Vooral rondom een van de vele meren en Mount Monadnock zorgt dat voor een cool uitzicht. Mt. Monadnock is een van de populairste bergen in de wereld om te beklimmen (ongeveer 1 kilometer hoog) en dat is dus precies wat we komende zondag gaan doen. Vraag me niet waarom we daarmee gewacht hebben totdat het hier begint te sneeuwen en vriezen, maar goed misschien geeft dat een extra kick! Het is hier nu al koud, vooral in onze kamer waar tot nu toe geen verwarming was en omdat ze de houtoven hebben vervangen maar nog niet hebben aangesloten vriezen we ongeveer ons bed uit 's ochtends.

En dan nu, damesch en heeren, de reden dat ik hier naartoe ben gehaald; soccer! FPU heeft altijd een van de beste voetbalteams van het land gehad en dat is dit jaar weer zo. We staan nu op een 10-3-2 record (dit betekent 10 overwinningen, 3 nederlagen en, je raadt het al, 2 keer gelijk). Kortom we draaien erg goed; er zijn nog maar 2 wedstrijden in het reguliere seizoen en dan beginnen de play-offs al. FPU is in dit land net zoals Bekkerveld is in Heerlen: ieder team doet er alles aan om ons te verslaan. Helaas heb ik nog niet de invloed op het team en uitslagen kunnen hebben als ik gehoopt had.

Ik geloof dat m'n teamgenoten me hier zien als een "weird, tall funny Dutch guy" en dat vind ik al lang prima. Nederlandse humor is heel anders en soms moeilijk te vertalen naar het Engels. Toch doet "How do you put an elephant in a fridge?" - "Open the door, put the elephant in and close the door!" het hier ook goed! Omdat we bijna iedere dag met elkaar optrekken is het team vrij close en dat maakt het extra gezellig. Ik mis wel het pilsje drinken na de training maar daar zijn redenen voor: a. 85% van m'n teamgenoten mag geen alcohol consumeren, II. we trainen om 12 uur 's middags en 3. het eerste tapbiertje is een autorit verder.

Over een autorit gesproken, sinds m'n laatste bericht heb ik een badass Green Mean Machine in m'n bezit; http://www.facebook.com/album.php?aid=134011&id=594200814&l=d4a7056104 ! Ze rijdt als een zonnetje en het zal tijd worden dat ik weer een roadtrip kan gaan maken; waarschijnlijk tijdens onze Thanksgiving Break moet dat wel lukken.

Nou na een tijdje van radiostilte weten jullie weer hoe het mij vergaat hier, laat me vooral ook weten hoe het met jullie gaat!

Take care and stay One from Many!

Sjogo